27 Şubat 2016 Cumartesi

Bir Köşede Dursun

 İlkbahar döneminin ilk haftası…Çalışma masamın olduğu bu cam kenarını,şu caddeyi,hızlı akan trafiği,koşuşturan insanları o denli özlüyorum ki elimde valiz durup gülümsüyorum ayak bastığım anda kaldırıma, metro çıkışında.
Hoşgeldim..
Zor bir haftaydı,ne yalan söyleyeyim şimdi..Uyku tutmadı pek bugünlerde,uyanıp durdum iki saate bir..İçimde bir huzursuzluk, yakamı bırakmayacak gibi yapışan.Nereye gitsem,kimle konuşsam geçmeyecekti sanki..
Derslere gittim sessiz sakin,tatil nasıldı muhabbetlerinden bolca nasiplendim.Belki de ilk defa merak ettiğim için hocanın anlattıklarını dinledim,en çok  dönemlik seçmeli dersimi sevdim.Ceza dersini çok sevmeme rağmen ektim onu,öğlene kadar tembellik ettim..
Sonra Kızılay'a yürüdüm dün güneşi görünce,Canşenliğimle telefonda konuşarak..Biz yürürdük Kızılay'a,yaz ve kış..soğuk ve sıcak…Kahvenin hatırının kırk yıla sığdırmanın mantıksızlığını bana öğreten dostumla.Şimdilerde ,onsuz  boş geliyor buralar biraz..Kahkahası kesilmiş gibi koca şehrin.Dost gidince güneş bile aynı parlamıyor sanırım..Ondandır belki bu denli eksik hissetmem..
Bir de havalardan, dedim kendimi kötü hissedince.Hep havalardan.yağmur yağıyor bir anda, güneş yüzümüze gülerken. Ya da bulutlu başlayan günün yarısında güneş çıkıyor köşeden. Havalardandır bu ruh halim ,deyip geçmek en kolayı geldiğinden biraz da sığınıyorum bu fikre.Havalardan hep havalardan..
 Umudumu taze tutmaya çalışıyorum çoğunlukla..Bugüne, yarına ve mutluluğa dair.Kendimi kötü hissettiğimde açıp iki üç karikatür okuyup güldüm kahkaha atarak..Kitap okudum,sahi geldiğimden beri ancak bir tanesini bitirebildim getirdiğim kitaplardan,bahsedildiği kadar sarmadı beni,okumak için okumuş oldum biraz.
Zor bir haftaydı söylemiştim değil mi?..Söylemiştim sahi…Her şeye rağmen çevremde o denli güzel insanlar var ki,kötü hislerimi uzaklaştıran,başımın üzerindeki bulutları dağıtan ve konuşmadan anlaşabildiğim..Çokça 'iyi ki' biriktirdiğim..Güzel insanlar güzel anılar kazandım bu şehirde..
Öyle işte..
Zihnim karışık olunca oradan oraya atladığım bir yazı oldu,olsun varsın..Bu da böyle dursun köşede..
Zor bir haftaydı,olsun varsın..

Yazarak kelimelere dökmek,konuşarak anlatmaktan daha iyi hissettirdiğinden yazmış oldum,olsun varsın..

8 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Sınırını bildiğin sürece ben de size katılıyorum lakin bazen(!) abarttığımı söylemeden edemeyeceğim:D mutlu kal..

      Sil
  2. Yazmak insanı rahatlatıyor. birde arkadaşlar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Etrafımdaki bu güzel insanlar olmasa kolay kendime gelemem sanırım,birilerinin tutup silkelemesi gerekiyor arada:)Kelimeler de can yoldaşımız tabiki:)Mutlu kal:)

      Sil
  3. Olsun varsın, böyle günler olmazsa rahat ve eğlenceli günlerin kıymetini nasıl bileceğiz değil mi? ^^

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O kadar net anladım ki Febrisim güzel günlerin değerini..Bazen yaşamak gerekiyor sanırım..Mutlu kal kuzum:)

      Sil
  4. Ara sıra böyle günler de gerekiyor ki güzel günleri daha coşkulu yaşayabilelim.. Blogunuzu takibe aldım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldiniz,mutluluk getirdiniz:) Bir gülümsemenin bile nimetten olduğunu hatırlıyor insan böyle günler sayesinde..Mutluluk gerçekten mucize..

      Sil