İlkbahar döneminin ilk haftası…Çalışma masamın olduğu bu cam
kenarını,şu caddeyi,hızlı akan trafiği,koşuşturan insanları o denli özlüyorum
ki elimde valiz durup gülümsüyorum ayak bastığım anda kaldırıma, metro çıkışında.
Hoşgeldim..
Zor bir haftaydı,ne yalan söyleyeyim şimdi..Uyku tutmadı pek
bugünlerde,uyanıp durdum iki saate bir..İçimde bir huzursuzluk, yakamı
bırakmayacak gibi yapışan.Nereye gitsem,kimle konuşsam geçmeyecekti sanki..
Derslere gittim sessiz sakin,tatil nasıldı muhabbetlerinden bolca nasiplendim.Belki de ilk defa merak ettiğim için hocanın anlattıklarını dinledim,en çok dönemlik seçmeli dersimi sevdim.Ceza dersini çok sevmeme
rağmen ektim onu,öğlene kadar tembellik ettim..
Sonra Kızılay'a yürüdüm dün güneşi görünce,Canşenliğimle
telefonda konuşarak..Biz yürürdük Kızılay'a,yaz ve kış..soğuk ve sıcak…Kahvenin
hatırının kırk yıla sığdırmanın mantıksızlığını bana öğreten dostumla.Şimdilerde ,onsuz boş geliyor buralar biraz..Kahkahası kesilmiş gibi koca şehrin.Dost gidince
güneş bile aynı parlamıyor sanırım..Ondandır belki bu denli eksik hissetmem..
Bir de havalardan, dedim kendimi kötü hissedince.Hep
havalardan.yağmur yağıyor bir anda, güneş yüzümüze gülerken. Ya da bulutlu
başlayan günün yarısında güneş çıkıyor köşeden. Havalardandır bu ruh halim ,deyip geçmek en kolayı geldiğinden biraz da sığınıyorum bu fikre.Havalardan
hep havalardan..
Umudumu taze tutmaya
çalışıyorum çoğunlukla..Bugüne, yarına ve mutluluğa dair.Kendimi kötü hissettiğimde açıp iki üç karikatür okuyup güldüm kahkaha atarak..Kitap okudum,sahi
geldiğimden beri ancak bir tanesini bitirebildim getirdiğim kitaplardan,bahsedildiği kadar sarmadı
beni,okumak için okumuş oldum biraz.
Zor bir haftaydı söylemiştim değil mi?..Söylemiştim sahi…Her
şeye rağmen çevremde o denli güzel insanlar var ki,kötü hislerimi
uzaklaştıran,başımın üzerindeki bulutları dağıtan ve konuşmadan
anlaşabildiğim..Çokça 'iyi ki' biriktirdiğim..Güzel insanlar güzel anılar kazandım
bu şehirde..
Öyle işte..
Zihnim karışık olunca oradan oraya atladığım bir yazı
oldu,olsun varsın..Bu da böyle dursun köşede..
Zor bir haftaydı,olsun varsın..
Yazarak kelimelere dökmek,konuşarak anlatmaktan daha iyi hissettirdiğinden yazmış oldum,olsun varsın..
Bazen tembellik iyidir :)
YanıtlaSilSınırını bildiğin sürece ben de size katılıyorum lakin bazen(!) abarttığımı söylemeden edemeyeceğim:D mutlu kal..
SilYazmak insanı rahatlatıyor. birde arkadaşlar.
YanıtlaSilEtrafımdaki bu güzel insanlar olmasa kolay kendime gelemem sanırım,birilerinin tutup silkelemesi gerekiyor arada:)Kelimeler de can yoldaşımız tabiki:)Mutlu kal:)
SilOlsun varsın, böyle günler olmazsa rahat ve eğlenceli günlerin kıymetini nasıl bileceğiz değil mi? ^^
YanıtlaSilO kadar net anladım ki Febrisim güzel günlerin değerini..Bazen yaşamak gerekiyor sanırım..Mutlu kal kuzum:)
SilAra sıra böyle günler de gerekiyor ki güzel günleri daha coşkulu yaşayabilelim.. Blogunuzu takibe aldım..
YanıtlaSilHoşgeldiniz,mutluluk getirdiniz:) Bir gülümsemenin bile nimetten olduğunu hatırlıyor insan böyle günler sayesinde..Mutluluk gerçekten mucize..
Sil